prośby

chciałabym znów czuć swoje kości na pościeli.
chciałabym mieć siniaki na kolanach.
chciałabym wystające żebra.


nie umiem.


wtedy może zmienisz zdanie.
tak bardzo bym chciała.
chociaż ty jesteś tylko metaforą innych.

nie umiem.


złudne pragnienia doskonałości stwarzają pozorną rzeczywistość w mojej głowie.
gdzie jest moja siła. gdzie determinacja.
najbardziej żałuje właśnie tego, że wszystko straciłam.
to na co pracowałam tyle czasu.


nie umiem.


chociaż tak bardzo bym chciała.

forrest

śmierć jest częścią życia

pierścionki

chowam się za złotem i diamentami, jak mała dziewczynka szukająca słońca na polanie miłości.
mam dziury w głowie, staram się przywoływać, łatać i zbierać wspomnienia, ale koszyk jest przepełniony.
staram się nie zawieść, staram się zrobić wszystko, żeby było dobrze.
kolejny dzień, noc, minuta po minucie a ja nie wiem po co, dlaczego i kim jestem.

to najtrudniejsze pytanie samo - określające.
czuje się jak stara kobieta, w zatęchłym futrze, opatulona zapachami, z pierścionkami na palcach, w wiecznym dymie.

co się ze mną dzieje.
gdzie jestem.

wzloty i upadki nieskończone.
jestem zmęczona,
już mi się nie chce.

nie chce mi się chcieć.

znalazłam radość w pomaganiu 2-óm leniwym chłopcom.
czar goryczy przelewają ich myśli.
dobrze, gdyby to była motywacja, szkoda że nie mam na nią siły.


alkohol nie pomaga