obiecałam sobie, że nikt więcej nie będzie na mnie krzyczał.
i nigdy więcej mnie nie uderzy.
bez względu na to kim byłaby ta osoba.
pomyliłam się.
...
zastanawiam się, dlaczego ludzie postępują tak, jak gdyby nie mieli świadomości, że to może być ostatni dzień z drugą osobą.
nie ma ideałów.
pękać, płakać, nie czuć.
środa, 24 listopada 2010
niedziela, 21 listopada 2010
listopad
slodki.
gorzki.
troche smutny.
i radosny.
nie wiem. nie jestem pewna tego co się dzieje.
nadeszly zmiany. dużo zmian.
czuje się tak, jakbym to nie ja przeżywala każdy dzień.
myslalam że mam to już za sobą.
pomylilam się.
wszechobecne niepocieszenie z racji dostępnych prostych sposobów na egzystencje ogarniętą bólem przeszywającym doglebnie.
zbyt dosadnie.
nawet nie jest mi żal, że znowu wrócilo to z czym walczylam.
chyba czekalam aż przyjdzie ten moment.
trochę się stęsknilam.
czekalam za dlugo.
_______________________________
...
When I grow up, I want to be a forester
Run through the moss on high heels
That’s what I’ll do, throwing out boomerang
Waiting for it to come back to me
gorzki.
troche smutny.
i radosny.
nie wiem. nie jestem pewna tego co się dzieje.
nadeszly zmiany. dużo zmian.
czuje się tak, jakbym to nie ja przeżywala każdy dzień.
myslalam że mam to już za sobą.
pomylilam się.
wszechobecne niepocieszenie z racji dostępnych prostych sposobów na egzystencje ogarniętą bólem przeszywającym doglebnie.
zbyt dosadnie.
nawet nie jest mi żal, że znowu wrócilo to z czym walczylam.
chyba czekalam aż przyjdzie ten moment.
trochę się stęsknilam.
czekalam za dlugo.
_______________________________
...
When I grow up, I want to be a forester
Run through the moss on high heels
That’s what I’ll do, throwing out boomerang
Waiting for it to come back to me
niedziela, 30 maja 2010
move out
dzień. dobry. do. widzenia.
powracam do domu jak żołnierz ekshibicjonista po 13 latach.
ciesze się.nie ciesze.
dużo nastąpiło.
dużo przeminęło.
kłótnie.zazdrości.
krótkie miłości.
nieprzespane noce.
nie chce mi się już nic tłumaczyć.
przepraszać.
wyjaśniać.
co było do powiedzenia zostało powiedziane.
nie ma sensu się gnieść i płaszczyć.
chyba na to za późno.
powracam do domu jak żołnierz ekshibicjonista po 13 latach.
ciesze się.nie ciesze.
dużo nastąpiło.
dużo przeminęło.
kłótnie.zazdrości.
krótkie miłości.
nieprzespane noce.
nie chce mi się już nic tłumaczyć.
przepraszać.
wyjaśniać.
co było do powiedzenia zostało powiedziane.
nie ma sensu się gnieść i płaszczyć.
chyba na to za późno.
niedziela, 28 marca 2010
run, snow
Light up, light up
As if you have a choice
Even if you cannot hear my voice
I'll be right beside you dear
Louder louder
And we'll run for our lives
I can hardly speak I understand
Why you can't raise your voice to say
To think I might not see those eyes
Makes it so hard not to cry
And as we say our long goodbye
I nearly do
As if you have a choice
Even if you cannot hear my voice
I'll be right beside you dear
Louder louder
And we'll run for our lives
I can hardly speak I understand
Why you can't raise your voice to say
To think I might not see those eyes
Makes it so hard not to cry
And as we say our long goodbye
I nearly do
śmietana
sobota, 27 marca 2010
czekolada
http://www.youtube.com/watch?v=MP5j_Q9CZ3w
gorzka.
prawda.
chwila.
ulotna.
boli.
uwiera.
przemija.
przystaje.
trochę myśli.
czasem płacze.
nie rozumie.
nie ma siły.
nie stara się.
czuje.
zanika.
tochę się boi.
przepływa bezkresy.
potem tonie.
uratowana jednak.
często tęskni.
wraca.
żegna się.
z Tobą.
ze sobą.
ze światem.
cukierki, dziecinko.
gorzka.
prawda.
chwila.
ulotna.
boli.
uwiera.
przemija.
przystaje.
trochę myśli.
czasem płacze.
nie rozumie.
nie ma siły.
nie stara się.
czuje.
zanika.
tochę się boi.
przepływa bezkresy.
potem tonie.
uratowana jednak.
często tęskni.
wraca.
żegna się.
z Tobą.
ze sobą.
ze światem.
cukierki, dziecinko.
czwartek, 25 marca 2010
samotno_ści
płacze z bólu.
choć nie mam już czym płakać.
z bólu, każdego rodzaju.
płacze po samotności, po miłości, choć nie mam już czym płakać.
wszystko wyschło.
jaka kolwiek chęć na coś.
wiosna, nie przyniosła nic na co czekałam
wiosna mnie niszczy.
z jeszcze większą goryczą i żalem oddycham.
nie cieszę się kiedy sie budzę.
nie chce się juz obudzić.
zamknąć oczy.
choć nie mam już czym płakać.
z bólu, każdego rodzaju.
płacze po samotności, po miłości, choć nie mam już czym płakać.
wszystko wyschło.
jaka kolwiek chęć na coś.
wiosna, nie przyniosła nic na co czekałam
wiosna mnie niszczy.
z jeszcze większą goryczą i żalem oddycham.
nie cieszę się kiedy sie budzę.
nie chce się juz obudzić.
zamknąć oczy.
poniedziałek, 15 marca 2010
gwiazdeczka
rozsypuję się w drobny pył.
nie wiem czy jest mi żal.
chce tylko wyjechać.
być sama.
tylko sama.
w czterech ścianach.
ze swoimi myślani, kolorami, metkami.
samotność czasem mnie uwiera.
częściej jednak pozwala oddychać.
nie lubię dotyku.
____________________________________________
gwiazdy na niebie szukają Ciebie,
A ty się droczysz o miejsce na ziemii.
nie wiem czy jest mi żal.
chce tylko wyjechać.
być sama.
tylko sama.
w czterech ścianach.
ze swoimi myślani, kolorami, metkami.
samotność czasem mnie uwiera.
częściej jednak pozwala oddychać.
nie lubię dotyku.
____________________________________________
gwiazdy na niebie szukają Ciebie,
A ty się droczysz o miejsce na ziemii.
niedziela, 14 marca 2010
popękane usta
od zgryzoty.
smutku.
zniecierpliwienia.
przygryzam do krwi i z zachłannością patrze, kiedy pojawią się pierwsze odcienie czerwieni soczystej.
skóra schodzi z dłoni, jakby chciała pokazać że źle się dzieje. czas uciekać, szybko i przed siebie.
nie potrafimy się porozumieć.
nie umiem dostrzec w Tobie tej szczerości i tego zapału.
wszystko się zmienia.
śnieg sypie, jakby chciał zatrzeć ślady boleści świata.
oszukuje sie namiętnie.
robie to skrycie.
chowam głeboko pod swoje warstwy zewnętrzne.
dźwięk odbija sie od ścian.
jest cicho, choć głośniej być nie może.
naprawdę chciałam nie musieć powracać do tego, do czego powracać nie chciałam.
_________________________________________________________________________________
przyklejam sie do podłogi, i trudno mi wstać.
tak trudno, że może już nie warto.
smutku.
zniecierpliwienia.
przygryzam do krwi i z zachłannością patrze, kiedy pojawią się pierwsze odcienie czerwieni soczystej.
skóra schodzi z dłoni, jakby chciała pokazać że źle się dzieje. czas uciekać, szybko i przed siebie.
nie potrafimy się porozumieć.
nie umiem dostrzec w Tobie tej szczerości i tego zapału.
wszystko się zmienia.
śnieg sypie, jakby chciał zatrzeć ślady boleści świata.
oszukuje sie namiętnie.
robie to skrycie.
chowam głeboko pod swoje warstwy zewnętrzne.
dźwięk odbija sie od ścian.
jest cicho, choć głośniej być nie może.
naprawdę chciałam nie musieć powracać do tego, do czego powracać nie chciałam.
_________________________________________________________________________________
przyklejam sie do podłogi, i trudno mi wstać.
tak trudno, że może już nie warto.
sobota, 13 marca 2010
edit 12.10
nie poznałam się.
jest inaczej. zajebiście inaczej.
ciemniej, mocniej, wyraziściej.
potrzebowałam tego.
psychicznie.
jakoś. po trochu.
może lepiej, może nie.
zapomnieć.
jest inaczej. zajebiście inaczej.
ciemniej, mocniej, wyraziściej.
potrzebowałam tego.
psychicznie.
jakoś. po trochu.
może lepiej, może nie.
zapomnieć.
cookies
edit 18.10.2008
nie jest dobrze.
wręcz można by rzec, że źle.
zabijanie.
tracenie.
tęsknienie.
chociaż on się odezwał.
nie jest dobrze.
wręcz można by rzec, że źle.
zabijanie.
tracenie.
tęsknienie.
chociaż on się odezwał.
środa, 10 marca 2010
męczysz
nie masz już siły i ochoty.
to przygnębiające, że wszystko się kończy.
ludzie są ze sobą z obowiązku.
tylko po to, żeby mieć alternatywe na puste dni.
żeby wmówić swej podświadomości, że mają kogoś kto jest dla nich istotny.
nie lubię kłamstwa.
emocjonalnego.
znudziło mi się, wymyślanie powodów dlaczego tak jest.
mam ochotę rzucić to wszystko w pizdu, i nie przejmować się zupełnie.
nie wiem z czego to wynika.
budowanie sztucznej rzeczywistości, jest płytkie.
dosięgasz już prawie ręką dna, a i tak chcesz położyć się i wtopić w tą warstwe.
może nie pojmuje przyczyn zaistniałych historii.
wszystko jest już możliwe.
kończymy się.
wypalamy.
oszukujemy.
i tak bez końca.
zawsze jest tylko początek.
_________________________________________
więc może lepiej nie zaczynać wcale.
to przygnębiające, że wszystko się kończy.
ludzie są ze sobą z obowiązku.
tylko po to, żeby mieć alternatywe na puste dni.
żeby wmówić swej podświadomości, że mają kogoś kto jest dla nich istotny.
nie lubię kłamstwa.
emocjonalnego.
znudziło mi się, wymyślanie powodów dlaczego tak jest.
mam ochotę rzucić to wszystko w pizdu, i nie przejmować się zupełnie.
nie wiem z czego to wynika.
budowanie sztucznej rzeczywistości, jest płytkie.
dosięgasz już prawie ręką dna, a i tak chcesz położyć się i wtopić w tą warstwe.
może nie pojmuje przyczyn zaistniałych historii.
wszystko jest już możliwe.
kończymy się.
wypalamy.
oszukujemy.
i tak bez końca.
zawsze jest tylko początek.
_________________________________________
więc może lepiej nie zaczynać wcale.
niedziela, 7 marca 2010
zimna wiosna
ciche krzyki.
ciała, duszy, świata.
nienawidzę siebie.
nienawidzę tak bardzo.
po dniach nieprzypominania i jakby chwilowego zapomnienia, nie wiadomo z jakich przyczyn, temat powrócił.
rozpacz. łzy kapią. płyną.
film się zatrzymuje, łza w połowie drogi do podłogi.
spada. rozpryskuje się na miliardy mniejszych łez.
dochodzą one do moich stóp, a ja się czuję, jak nad przepaścią.
może sama się zamykam w pudełku bez pokrywki.
może sama sobie gotuje piekło na ziemii.
nie umiem się zmobiliować.
zatrzymać.
rozpocząć.
normalność mnie przeraża.
chyba się trochę boję.
siebie.
wiosna miała przyjść, wejść szybko do naszych serc głów i światów.
znów nadeszło zimno, białość, trochę szarość i egzystencja wydaję się być uciążliwa.
siedząć obserwuje świat.
dokładnie każdy jego szczegół, aż wylewa się to na mnie, lepką mazią.
chyba mnie to przerasta.
nie godzę się.
jeszcze jestem.
ciała, duszy, świata.
nienawidzę siebie.
nienawidzę tak bardzo.
po dniach nieprzypominania i jakby chwilowego zapomnienia, nie wiadomo z jakich przyczyn, temat powrócił.
rozpacz. łzy kapią. płyną.
film się zatrzymuje, łza w połowie drogi do podłogi.
spada. rozpryskuje się na miliardy mniejszych łez.
dochodzą one do moich stóp, a ja się czuję, jak nad przepaścią.
może sama się zamykam w pudełku bez pokrywki.
może sama sobie gotuje piekło na ziemii.
nie umiem się zmobiliować.
zatrzymać.
rozpocząć.
normalność mnie przeraża.
chyba się trochę boję.
siebie.
wiosna miała przyjść, wejść szybko do naszych serc głów i światów.
znów nadeszło zimno, białość, trochę szarość i egzystencja wydaję się być uciążliwa.
siedząć obserwuje świat.
dokładnie każdy jego szczegół, aż wylewa się to na mnie, lepką mazią.
chyba mnie to przerasta.
nie godzę się.
jeszcze jestem.
środa, 3 marca 2010
ranek
obudziłam się o 04:40.patrze sobie przez okno, a tam zaczyna się rozprzestrzeniać kolor błękitny. mija minuta, potem kolejna i kolejna, aż w końcu na niebie pojawiają się pierwsze kolory czerwieni, różu i kolejnych ciepłych odcieni.
jest 05;50. idę do kuchni zrobić orzechową kawę, i wracam z nią z pomysłem wyjścia na d...wór. ubieram się w ciepłą wełne i wychodzę. słońca odbija się od białych ścian i właściwie wcale nie chce mi się wracać do środka...jak R. wyjedzie, trzeba będzie to zrobić. tyle że to będzie wymagało obudzenia Cię w środku nocy.
o świcie są najładniejsze zdjęcia. świeże, miętowe, troche zimne.
najsmutniejsze jest to, że trzeba było wyjść o 07;15.
♥
całkiem możliwe, że będziemy razem na zawsze.
a przynajmniej na długo.
5 minut.
słucham.
czuję.
patrzę.
trochę się boję.
bardziej, może trochę.
uśmiechy i radości.
no wiesz, spontanicznie, słonecznie, i tak ciepło.
dużo czasu zajęło mi poszukawanie ludzi, którzy są jacyś.
choć nie sądzę że to koniec poszukiwań.
szukam na nowo. wciąż czego nowego, wyjątkowego.
czasem zdarza się tak, że jedna osoba ma to coś.
zazwyczaj boli mnie to i dosyć głęboko uwiera, że inna jest o to coś uboższa.
dla mnie.
właściwie nie wiele słów potrzeba, żeby siebie rozumieć.
swoje myśli, swoje gesty,słowa.
słodko, bardziej cukrzaście jest nic nie mówić.
opierać się swoimi głowami, trzymać za ręce i patrzeć gdzieś.
w swoje jedno wymarzone miejsce, dwa trzy i czuć.
czuć tą siłę, przechodzącą jak pająk po niteczkach swojej pajęczyny.
cichutko, może ciszej.
w całym tym radosnym przeżywaniu związków i naszych waszych moich relacji jest bałagan.
bałagan, którym jestem oblepiona aż po koniuszki palców.
nie umiem tego zmyć.
nie umiem bez tego żyć.
najgorsze, że jestem tego świadoma.
dosyć jasno mam to powiedziane.
nic z tego.
jestem zbyt słaba, pomimo przebłysków siły, mocy i chęci.
czuję.
patrzę.
trochę się boję.
bardziej, może trochę.
uśmiechy i radości.
no wiesz, spontanicznie, słonecznie, i tak ciepło.
dużo czasu zajęło mi poszukawanie ludzi, którzy są jacyś.
choć nie sądzę że to koniec poszukiwań.
szukam na nowo. wciąż czego nowego, wyjątkowego.
czasem zdarza się tak, że jedna osoba ma to coś.
zazwyczaj boli mnie to i dosyć głęboko uwiera, że inna jest o to coś uboższa.
dla mnie.
właściwie nie wiele słów potrzeba, żeby siebie rozumieć.
swoje myśli, swoje gesty,słowa.
słodko, bardziej cukrzaście jest nic nie mówić.
opierać się swoimi głowami, trzymać za ręce i patrzeć gdzieś.
w swoje jedno wymarzone miejsce, dwa trzy i czuć.
czuć tą siłę, przechodzącą jak pająk po niteczkach swojej pajęczyny.
cichutko, może ciszej.
w całym tym radosnym przeżywaniu związków i naszych waszych moich relacji jest bałagan.
bałagan, którym jestem oblepiona aż po koniuszki palców.
nie umiem tego zmyć.
nie umiem bez tego żyć.
najgorsze, że jestem tego świadoma.
dosyć jasno mam to powiedziane.
nic z tego.
jestem zbyt słaba, pomimo przebłysków siły, mocy i chęci.
zima,wiosna, dzień i noc
zaczytuje się w szymborskiej.
...................................................................................
przerwa trwała 2 - 3 miesiące.
nie wiem co się stało teraz, na dniach, że pomyślność i wiara, że jestem silniejsza minęła.
jestem słaba.
zbyt prosta.
szczęśliwa w nieszczęśliwości.
i to mnie gubi.
...................................................................................
przerwa trwała 2 - 3 miesiące.
nie wiem co się stało teraz, na dniach, że pomyślność i wiara, że jestem silniejsza minęła.
jestem słaba.
zbyt prosta.
szczęśliwa w nieszczęśliwości.
i to mnie gubi.
sobota, 30 stycznia 2010
paski.
potargane.
to.
lubie te momenty kiedy telefon dzwoni, a ja nie odbieram.
znowu dzwoni.
potem milczy.
znika.
się psuję.
fioletowy lakier mi błyszczy jeden dzień.
a potem się zdrapuje, jak chwile w życiu.
ile to już dni.ile rocznic.
słów.barier.
miłości i niemiłości.
a wcale nie jest lepiej. nawet jakby gorzej.
________________________________________
wciąż cię czuje. wiesz ?
to.
lubie te momenty kiedy telefon dzwoni, a ja nie odbieram.
znowu dzwoni.
potem milczy.
znika.
się psuję.
fioletowy lakier mi błyszczy jeden dzień.
a potem się zdrapuje, jak chwile w życiu.
ile to już dni.ile rocznic.
słów.barier.
miłości i niemiłości.
a wcale nie jest lepiej. nawet jakby gorzej.
________________________________________
wciąż cię czuje. wiesz ?
niedziela, 24 stycznia 2010
.
matko ile mnie tu nie było.
dużo się dzieje, coraz więcej.
aczkolwiek nic się nie zmienia.
za dużo wódki.
za mało uczuć, choć tych może jest i tak wiele.
powroty o 04.
dużo się dzieje, coraz więcej.
aczkolwiek nic się nie zmienia.
za dużo wódki.
za mało uczuć, choć tych może jest i tak wiele.
powroty o 04.
Subskrybuj:
Posty (Atom)