wtorek.

jakie to płytkie.
jakie puste.

nie jestem w stanie się przebić, przez całą tą Waszą warstwę przebudowanego ego.
szyderczy śmiech.
tak infantylny, prosty, prostacki.

i co ? nie wiem co Was bawi.

chcesz się pokazać, i jakoś dać innym szansę, na uwierzenie w Twoje możliwości.
nie nie nie!
nie możesz, bo oni i tak będą się na Ciebie patrzeć jak na kretyna.

zaszufladkowali Cię dawno, zamknęli w pudełko z napisem : słodka idiotka.
taka do śmiania, taka do pierdolenia od rzeczy.
głupia, prymitywna, niemyśląca.

jak trudno jest odejść od stereotypów.
nie cieszyć się z niepowodzeń innych, tylko wspierać ich w tych porażkach.
tak tak. trudno jest się przyznać, że bawi nas czyjaś niewiedza.
czujemy pogardę, szydzimy, a rozmawiając z nim udajemy.

udajemy tych dobrych, pomocnych, życzliwych.
ile bajek każdy z nas tworzy codziennie.

bazujemy na tym, kopiemy pod gorszymi dołki, jeszcze większe. po to, aby bardziej zabolało.
przecież oni i tak nic nie czują, są na to za głupi.
potem tylko będzie już za późno, żeby zastanowić się czy byliśmy w porządku.
nie odmieni się rzeczywistości, nie odpowie na pytanie czemu.
nie zdajecie sobie sprawy, ile Wasze zachowanie kosztuje.
później, nie udawajcie że jest Wam żal.
w gruncie, rzeczy i tak będziecie się cieszyć.

tylko czy tak naprawdę, to jest prawdziwa wiedza? mądrość, dobroć ?
wątpię.

dlatego, dziękuje Wam za każdą chwilę, kiedy mogę się czuć jak kretynka.
kiedy wyśmiewacie, i chcecie pokazać jak bardzo doskonali jesteście.
przykro mi, że nie jestem tak wspaniała jak Wy.

chyba wolę być, ta głupszą. Porozmawiajmy o życiu.
Ja przynajmniej będę wiedzieć jak bardzo boli śmierć.
Ja będę tą skromną, nie wychylającą się jak głupia, po poklask i uznanie.
Zrobię swoje, a Wy będziecie się kisić w plastikowym słoiku z napisem wiedza.
Bądźcie sobie wszystko wiedzącymi.
I każdy niech idzie w swoją stronę.
_________________________________________________________

nawet nie zasługuje na to...
szkoda.

duże niebieskie oczy.
a pod nimi spływają wielkie krople.
przezroczystości.

kocham.
pamiętam.
i stać mnie.

a Ty przechodzisz obok, nie patrząc się.
wyniszczasz.
wiesz, dziękuje Ci.
zawsze potrzebowałam właśnie takiej szkoły życia.